ŞİİR

Yunus Sayıner  







KASIMIN SEKİZ GÜZÜ


Kimilerine göre hüzündür kasım,
Kimilerine göre ayrılığın sessiz çığlığı...
Kâinatın aralığa ve
yeni bir yıla hazırlanırken bekleyişi,
Tohumların susuz kalışıyla
kupkuru bir yalnızlık ve
bir güz mevsimidir kasım tek başına...
Kolu kanadı kırık,
Kıskanç ve asi bir aşığın
Issız Anadolu kasabalarında tehditlerle
sindirileceğinin düşünülmesidir bazen...
Bir yerlerden kaçıp
bir yerlere sığınıştır.
Boğazlarda düğümlenen küfürler,
kırılmış parmaklar, kırılmış hayaller
ve ahmak ıslatanlar doludur
kasımın sekiz güzünde...
Hayatın toz pembe olmadığı
çoğu zaman bu tek aylık
koca mevsimde anlaşılır.
Her şey gelip geçiciyken o kalıcıdır,
Kasımın rengi soluk, sesi kısık,
yumrukları sıkılı ve gözleri öfkelidir...
Bu kadar da hakkını yememek gerek belki
zira kör aşıklara göre hayatın en güzel ve
hiç geçmeyen tek mevsimidir
o hazin mevsim.
Bendeki kasım mı?
Hepsini topla, karesini al...
Kasım yağmurlarında saatlerce yürümek
hasta etmez mesela beni,
birkaç kuru öksürük o kadar...
Herkesin yaklaşırken tereddüt ettiği gibi
kasım da tereddütlüdür bana yaklaşırken.
Neden mi?
Çünkü bir uçurum kenarında şimdi kasım
sıkılı olan yumruklarını
sonuna kadar açmış
avazı çıktığı kadar haykırıyor artık
Tek aylık bu uzun mevsimin
bitiş yağmurlarında
Kendi sesini ıssız uçurumun
yankılarından dinlemek için!
 

içindekiler    üst    geri    ileri   
 



 28