gözlerime yürüyen yağmur, şimdi sırası değil
serin yerde konaklıyor öfkem
burası hasta ruhları iyileştirme istasyonu
kulaklarımız polis radyosunda çınnn!
ensemizde tefeci bezirgan akıl...
onların kapısında
onlardan olmamı bekleyen onlar
ben bu kapının tokmağı değilim
çocukluğum çoktan zile basıp kaçtı...
sahanlığın yargıcı etimi suçlu buldu
guguk kuşunun <göboyun'dan> dönen
yankısı,
beni azar defterine not etti
ellerimi teslim aldı, yıldızı sönmüş bir komiser...
atık çağın ayak ucunda
saçları kimyasal kokan kadınlar
yazdıklarım hakkında ne düşünüyorlar
bilmiyorum
bu saatten sonra da çok da önemli değil
kimseyi umursamaz taşan nehir
ağza biriken kusmuk...
