ŞİİR

Korkut Kabapalamut    







LİMON AĞACI


Bir şey var geceyi bileyen uzaklardan
Sırtımızda örümcekler dolaştıran
Tadını anımsatıyor öğütülmemiş buğdayın
Parmak izleri çiziyor toprağa

İşitmiyorum orda kendi sesimi bile
Balinalar dans ediyor rüyamda
Büyümeyi reddediyor bir ağaç
Perdelerimi çekiyorum sen geçsen de

Yollara düşmek gibi aralık ortasında
Kanlı pamuklara sarılı gövde
Bir yere ulaşmıyor gözyaşları
Martılar üzerinde çalışıyorum ben de

Görünmez heykeller yontuyorum kuzeye
Yardım öneriyorum Sisyphos’a
Buharlı gemiler geçiyor yanımdan
Ben el sallıyorum batıklara

Bir limon ağacıyım bu çölün ortasında


dizin    üst    geri    ileri  

 



  3  

 SÜJE  /  Korkut Kabapalamut   /  yeri yedi eylül iki bin on yedi   / 24