GECE YANSIMASI


Göğün tohumunu diktiler bir gecede
ruhumda biriken tortuya
anlamsız bir karanlıktan çıkardılar düşüncelerimi
gözlerimi ayışığı kesti yorgun gecenin sonunda
gördüm yüzlerini bir meleğin ellerinde saklıydı kuş ölüleri
yaşam sarkacının bir ucunda ölü sevici misina, adına kader dedikleri

tutsak bedenlerin sızısı, güneşin oltasına takılırdı gün boyu
yaralar kapanmaz kıyısında beklerdi zamanın
birçok yaralı kalbi sakladılar benden gizli, istiridye kabuğuna
midyeler hazır kıtaydı, söktüler küflenmiş sözleri
sakladılar inciye dönene kadar içimdeki dertleri
gördüm yalanı yakından, yeşermedi kapımdaki olası bir aşk
çok uzaklardan gördüm, güneşte kızaran hatmi çiçeğini
duydum yakından çaresizlikleri, toprağın haykıran sesinde
ürkütmeyelim ormanı yağmur duasına çıktı fikir cüceleri

acının çocukları çıktılar, gün batımında göç yollarına
düşlere sevdalandılar sessizlik çöktü rüyalarının ötesine
bir kadın ağlıyordu suskun yığınlar arasından
gözleri kanıyordu, ölü bedenlerin esareti çökmüştü üstüne
düşüncenin yalnızlığı sarsıyordu benliğini
kelebekler uçuyordu, zamansız rüzgara bıraktığı saçlarından.
 

 26