ŞİİR

Rıdvan Yıldız  







GÖZYAŞI ÇOCUK OYUNLARINDAN ÇIKARILSIN


İlkin Gorki duydu acıyı
Adaletin olduğu bir dünya yok derken
Steplerde zemheri bakışlı nefesimiz

Kendini bir kapana kısılmış bil
Yuvarlanan kayanın önünde dururken

Hiçbir yasa maddesi söz etmez açlıktan
Tabuta sarılan hiçbir bayrak gideni geri getirmez
Rengi yoktur ölümün(ölünün)
Acı zulmün dev aynası

Mu kıtasının varlığını sorguluyor (ya da yokluğunu)
Meşe kütüğü zaman/ kımıldamadan
Keskin bir küfürden koptu gece

Meczup bir adam kendinde değil
Debeleniyor kölelik markasının pençesinde
Boyun bağı boyun eğdirmez asla
Yargıcın kendisi sanık vicdanında

Devlet özgür insanın ham maddesi
Zulmün hazinesidir sevgiyi cüzdanda sanmak
Yumruklar(la) yediğimiz kuru ekmek
Yurduma uzanmış ellerin karşısında suratım

Ölüm gülümsemesini kemiriyor
Toprağa düşerken gençler
Gladyatör edasında bedenleri anılarla süslü

Savaş ayırıyor sevenleri
Gözyaşı çocuk oyunlarından çıkarılsın
Her tarafı felaket dünyanın, kan topluyor ölüm bayrağı
Geliş(me)mekte olan bir ülkeyiz zaten
Kısık çaresiz anaların sesi


Mart 2020


 



 17 

 

dizin    üst    geri    ileri